Vervolg op: Tins 3: In zeven sloten tegelijk…

We hadden Tins doorgestuurd naar de huisarts om beoordeeld te worden op zijn suïcidale gedachten. Hij had duidelijk aangegeven dat hij geen andere uitweg zag uit zijn problemen voor hem en zijn gezin. Ondanks dat ik twijfelde of hij er ook daadwerkelijk toe in staat zou zijn is dit geen risico wat ik ga nemen. Ik heb niet voldoende middelen om een goede inschatting te maken.

De huisarts heeft de crisisdienst van de GGZ ingeschakeld om die beoordeling te doen. En na een lang en intensief gesprek met Tins is besloten dat hij toch beter naar huis kon gaan. Tins had inmiddels ook weer wat meer grip op de zaak. Maar zijn problemen waren natuurlijk nog niet opgelost. Daar hebben we meer hulp bij  nodig. Om tot de kern van de problemen te komen moeten we het hele gezin in beeld krijgen. Via de collega’s van het wijkcentrum weet ik dat de vrouw van Tins hulp krijgt van de maatschappelijk werker daar. We maken een afspraak met Tins en zijn vrouw. Bij die afspraak leggen we uit dat we ook iemand erbij willen die de belangen van de kinderen in de gaten houdt. De omgeving waar ze logeren is niet erg bevorderlijk en de huurbaas van Tins begint ook te klagen dat ze daar al zo lang verblijven. We schakelen het Jeugdteam hiervoor in. De maatschappelijk werker neemt contact op met het daklozenloket om te kijken wat ze daar voor Tins zijn vrouw kunnen betekenen. Ik betrek het wijkteam erbij om te kijken of we via die weg kunnen voorkomen dat Tins zijn uitkering wordt stopgezet en of hij toch ingeschreven kan blijven op het adres.

Het is nu nog belangrijker om snel te weten wat er allemaal in Tins zijn hoofd gebeurt. Om de aanvraag voor een onderzoek compleet te hebben maak ik een afspraak met Tins zijn vrouw. Graag wil ik van haar weten hoe Tins altijd omgegaan is met problemen en hoe hij in het gezin functioneerde. Als snel kom ik erachter dat Tins zijn vrouw veel van Tins zijn onhandigheden heeft gecompenseerd. Ze vertelt dat hij vaak voor werd ingehuurd om klusjes te doen, maar dat hij altijd vergat om rekeningen te sturen. ‘Werken kan hij wel, maar van financiën heeft hij nooit wat gesnapt’. Ze probeerde er dan altijd wel achter te komen wat hij had n is betaald. Op zich was dat ook nooit een probleem zolang zijn vrouw een constant inkomen had. Ze hadden allemaal wat ze nodig hadden en waar ze gelukkig van werden. Dit evenwicht werd verstoord doordat het verzorgingstehuis waar Tins zijn vrouw werkte failliet ging. Vanaf dat moment had Tins sterk het gevoel dat hij alle problemen op moest lossen, terwijl zijn vrouw wist dat hij dat niet aan zou kunnen.

Dit blijkt ook uit de resultaten van het onderzoek. Tins heeft een lichte verstandelijke beperking. Als Tins de uitslag krijgt en hem met plaatjes en tekeningen wordt uitgelegd wat dit betekent en welke hulp het beste bij hem zou passen, is hij zichtbaar opgelucht. Zijn hoofd is niet kapot, maar werkt gewoon wat langzamer. Tins begrijpt dat hij niet alle ballen zelf omhoog kan houden. Hij heeft er hulp bij nodig.

In contact met alle instanties blijkt wel dat het heel lastig wordt om Tins en zijn gezin uit deze situatie te helpen. Omdat volgens de meeste overheidsdiensten de problemen door eigen schuld zijn ontstaan is er weinig ruimte of bereidheid om mee te werken aan oplossingen. Door intensieve samenwerking met alle teams die we hebben ingeschakeld, lukt het om langzaam te bouwen aan een oplossing en te voorkomen dat er weer meer problemen bijkomen. Het wijkteam zorgt ervoor dat de contacten binnen de gemeente zo verlopen dat Tins weer ingeschreven staat in zijn woning en zijn uitkering behoudt. Hij zal ondersteuning krijgen bij het vinden van werk. De maatschappelijk werker zorgt er, samen met aanvullende informatie van alle andere partijen, voor dat er een aanvraag voor een voorrangsverklaring komt en het jeugdteam gaat actief aan de slag met hoe de situatie voor de kinderen leefbaarder wordt. Ik zorg ervoor dat Tins de juiste ondersteuning krijgt bij de brieven die hij binnen krijgt en het op orde krijgen van zijn financiën. Ik hou in de gaten of alle neuzen nog dezelfde kant op staan en of alles wat we hebben ingezet voldoende is. Tins mag nu heel vaak zijn verhaal vertellen en dat doet hij graag. Hij wordt zelfs uitgenodigd bij de wethouder voor zorg om te vertellen waar hij zoal tegen aanloopt. De wethouder is onder de indruk van zijn grote wens om zijn eigen geld te verdienen en zijn gezin te onderhouden. Zijn grote wens om volwaardig mee te doen en niet afhankelijk te zijn van een uitkering.  Tins weet ook goed uit te leggen waarom het hem niet lukt om dit zelf voor elkaar te krijgen.

Met een extra zetje van de wethouder en alle andere mensen die om het gezin heen zijn gaat staan is het gelukt om de financiën onder controle te houden en voor moeder en de kinderen een voorrangsverklaring te regelen. Tins heeft even werk gehad via ondersteuning. Vanwege alle lichamelijke klachten die hij nog steeds ervaart lukt het hem nog niet om het werk vol te houden. Door alle stress is het Tins en zijn vrouw niet gelukt hun huwelijk te redden. Tins heeft een 55+ plus woning gevonden waar hij wat meer rust heeft. Hopelijk lukt het hem met de ondersteuning die hij nu heeft om al zijn schulden af te betalen.

Het verhaal van Tins