(Een vervolg op Fatima 1: 17 en zwanger)

Helaas, niet het resultaat waar Fatima zo hard voor heeft gewerkt. Tot ieders verbazing zijn de resultaten van het psycho-diagnostisch onderzoek wat Fatima heeft gehad, vergelijkbaar met de vorige resultaten. Wat betreft haar inschattingsvermogen, leervermogen en praktische vaardigheden werkt haar hoofd als van iemand met een lichte verstandelijke beperking (IQ 50 – 70). De vorige uitslag was dus niet beïnvloed doordat Fatima net in Nederland was en in een onrustige periode zat. Zelfs de gedragsdeskundige die het onderzoek afnam heeft de resultaten meerdere keren bekeken en verschillende testen afgenomen om het zeker te weten.

Fatima is boos! Ze is het niet eens met de uitslag. En ik? Ik ben onder de indruk. Alles wat ze tot nu toe heeft bereikt heeft ze dus vooral te danken aan haar doorzettingsvermogen, haar krachtige eigen wil en haar vermogen om mensen aan zich te binden die voor haar in de bres te springen waar nodig.

Met deze sterke eigenschappen is ze een eind gekomen, maar is het genoeg om zich door alle uitdagingen te slaan die haar nog te wachten staan? Binnenkort wordt ze 18. De pleegvergoeding zal direct stoppen. De studiefinanciering zal pas starten in het kwartaal nadat ze 18 is geworden. Fatima is aan het begin van het kwartaal jarig, ze zal dus bijna drie maanden zonder geld zitten. Bovendien zal ze precies rond die periode bevallen van haar eerste kindje.

Daarnaast weten we ook niet zeker of ze wel veilig is. In haar woonplaats heeft ze wat verre familieleden wonen die zeker contact met haar directe familie zullen zoeken als ze erachter komen dat ze in verwachting is. We kunnen niet goed inschatten welke gevolgen dat zal hebben.

Inmiddels heeft Fatima ook wel in de gaten dat het lastig wordt om zelf overal achteraan te gaan. Ze heeft nog steeds erg veel last van misselijkheid en houd bijna geen eten binnen. Ook heeft ze de hulp van een instantie nodig, weet ze,  om in aanmerking te komen voor fondsen en andere goede doelen om aan babyspullen te komen. En ze wordt steeds banger. Haar buikje wordt steeds zichtbaarder en het is lastiger om hem verborgen te houden. Ik mag blijven…. maar niet omdat ze een beperking heeft.

Als eerste moeten we zeker weten dat ze veilig is. We zoeken contact met veilig thuis. Via de expertise die daar zit met betrekking tot eergerelateerd geweld kunnen we samen met veilig thuis en de politie een betere inschatting maken van de risico’s die Fatima loopt. Met alle gegevens die bekend zijn kunnen we concluderen dat er geen directe veiligheidsdreiging is, maar er is wel voldoende reden om voorzichtig te zijn. Om haar veiligheid te vergroten is het beter dat Fatima naar een ander adres gaat, in ieder geval tijdens haar zwangerschap.

Wat volgt is een vermoeiende zoektocht naar een geschikte plek. Aanmelden bij tienermoederhuizen heeft nog geen zin in dit stadium. Dat kan pas vanaf de zevende maand van de zwangerschap. Plekken voor Eergerelateerd geweld zijn gehuisvest op plekken waar de dreiging voor haar juist groter word. Plekken die haar op een andere manier veiligheid kunnen bieden zijn niet voldoende ingericht om begeleiding te bieden aan iemand met een lichte verstandelijke beperking, durven het niet aan omdat ze de dreiging te groot vinden voor hun andere bewoners of worden niet gefinancierd vanuit de gemeente waar Fatima woonachtig is. Plekken die geschikte begeleiding bieden worden gefinancierd vanuit een WLZ indicatie. Hiervoor zal Fatima niet in aanmerking komen.

De enige mogelijkheid die er is, is om Fatima aan te melden bij de vrouwenopvang. Alhoewel daar ook niet altijd passende begeleiding is, staat veiligheid toch altijd voorop. Omdat er geen directe dreiging is (geen levensbedreigende situatie), komt ze op een wachtlijst terecht.

Voor Fatima zit er zat niets anders op dan zo min mogelijk op straat te komen en voor niemand meer de deur open te doen totdat ze in de vrouwenopvang terecht kan.

vervolg: Fatima 3: Sweet 18!